Wypalanie traw

Każdej wiosny gwałtownie wzrasta zagrożenie pożarowe lasów i obszarów przyleśnych. Po zimie roślinność jest bardzo wysuszona i w następstwie tego szczególnie łatwozapalna. Ogień najczęściej jest podkładany na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, poboczach drogowych i kolejowych oraz innych terenach.

Wypalanie pozostałości roślinnych na łąkach, pastwiskach, wrzosowiskach, torfowiskach, nieużytkach, w rowach i na pasach przydrożnych oraz w odległości mniejszej niż 100 m od nich jest zabronione. W stosunku do osób naruszających wyżej wymienione zasady mogą być stosowane sankcje karne określone w Kodeksie Wykroczeń i w Kodeksie Karnym, do pozbawienia wolności włącznie.

Pozostawione na łąkach, pastwiskach i nieużytkach rolnych nieskoszone trawy, zeschnięte liście i pędy utrudniają odrastanie nowym roślinom. Rolnicy (i nie tylko!) znaleźli najprostsze dla nich rozwiązanie tego problemu - podpalają całe łąki.

Z rolniczego punktu widzenia takie działanie jest zabiegiem niewłaściwym i szkodliwym, powodującym m.in.:

• obniżenie plonu zielonej masy,

• niszczenie mikroorganizmów (bakterii, grzybów) niezbędnych do utrzymania równowagi biologicznej życia w biocenozie łąkowo-pastwiskowej,

• niszczenie miejsc lęgowych wielu gatunków owadów, płazów, ptaków i zwierząt,

• marnotrawstwo wartościowej paszy.

Podczas pożarów traw dochodzi ponadto do powstania wielu niebezpiecznych zjawisk:

• Od palącego się poszycia gleby zapaleniu ulega podziemna warstwa torfu, który może zalegać nawet do kilkunastu metrów w głąb. Są to pożary długotrwałe (nawet do kilu miesięcy) i wyjątkowo trudne do ugaszenia.

• Ponadto, w przypadku gdy zwykła łąka po pożarze regeneruje się przez kila lat to pokłady torfu potrzebują na to kilku tysięcy lat.

• Powiewy wiatru powodują bardzo szybkie rozprzestrzenianie się pożaru, który bardzo często przenosi się na zabudowania mieszkalne, gospodarcze oraz lasy. Niejednokrotnie w takich pożarach ludzie tracą dobytek całego życia. Występuje również bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi.

• Powstające podczas pożaru duże zadymienie jest szczególnie groźne dla osób przebywających w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca zdarzenia z uwagi na możliwość zaczadzenia, a ponadto powoduje zmniejszenie widoczności na drogach co może prowadzić do powstania groźnych w skutkach kolizji i wypadków drogowych.

Poza tym należy również zwrócić uwagę na fakt, że pożary nieużytków, z uwagi na ich charakter i zazwyczaj duże rozmiary, angażują znaczną liczbę sił i środków Państwowej Straży Pożarnej, które w tym czasie mogą być niezbędne w innym miejscu dla ratowania życia i mienia ludzkiego. Ponadto koszty takich akcji (paliwo, środki gaśnicze, amortyzacja sprzętu itp.), które ponosi całe społeczeństwo są znaczne. Jednocześnie, z uwagi na to, że dojazd do miejsc występowania pożarów nieużytków jest zazwyczaj utrudniony, bardzo często dochodzi do uszkodzenia pojazdów gaśniczych co dodatkowo te koszty zwiększa.

Główną przyczyną pożarów są podpalenia wynikające najczęściej z ludzkiej bezmyślności. Wiosenne pożary spowodowane wypalaniem traw stanowią bardzo poważne zagrożenie dla ludzi, domów mieszkalnych i zabudowań gospodarczych, lasów, a także organizmów żywych, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania przyrody.
Wszystko to prowadzi do wielu strat materialnych, a także do osobistych tragedii.

Wypalanie traw w naszym regionie stało się niechlubną tradycją, z którą od lat zmagają się strażacy, służby leśne i ochrony środowiska oraz policjanci.

Wobec powyższego strażacy apelują do wszystkich ludzi dobrej woli o zaniechanie wypalania traw na łąkach, skarpach i nieużytkach, co z pewnością przyczyni się do ograniczenia szkód powodowanych tym procederem.
Mając na uwadze dobro społeczne oraz ochronę środowiska naturalnego, z góry dziękujemy za poważne i rozsądne potraktowanie naszego apelu.
 

<<< Powrót